Αντιβιοτικά για προστατίτιδα σε περίπτωση που ένας ασθενής συμβουλευτεί έναν ουρολόγο σε ένα οξύ στάδιο φλεγμονής συνταγογραφείται σχεδόν αμέσως. Ωστόσο, ο γιατρός δεν θα περιμένει τις ημερομηνίες των εξετάσεων. Επομένως, στις πρώτες μέρες, επιλέγεται ένα φάρμακο με ευρύ φάσμα δράσης, το σχήμα επιλογής στην επιλογή αντιβιοτικών για κυστίτιδα είναι πολύ παρόμοιο.
Μετά τη λήψη των εργαστηριακών δεδομένων από τον γιατρό, συνήθως χρειάζονται δύο έως τρεις ημέρες. Λαμβάνεται απόφαση είτε να συνεχιστεί το επιλεγμένο σχήμα είτε να συνταγογραφηθεί ένα νέο, πιο αποτελεσματικό φάρμακο.
Κατά την επιλογή ενός φαρμάκου, ένας γιατρός πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ηλικία του ασθενούς, την παρουσία ορισμένων σωματικών ασθενειών στο ιατρικό ιστορικό του και τις αλλεργικές αντιδράσεις.
Ο ασθενής, με τη σειρά του, πρέπει να προειδοποιήσει τον γιατρό για τα αντιβιοτικά που είχε χρησιμοποιήσει προηγουμένως.
Εάν ένας άντρας έχει υποβληθεί σε θεραπεία με φάρμακα λίγες εβδομάδες πριν από την προστατίτιδα, είναι πολύ πιθανό ότι σε αυτό το στάδιο δεν θα είναι τόσο αποτελεσματικό όσο απαιτείται για την ανακούφιση της φλεγμονής.
Μεταξύ των διαφόρων ομάδων αντιβιοτικών υπάρχουν τα λεγόμενα "εφεδρικά" φάρμακα, τα οποία περιλαμβάνουν φάρμακα με ισχυρή επίδραση στο σώμα. Ο ουρολόγος τους συνταγογραφεί μόνο εάν η προηγούμενη συντηρητική θεραπεία δεν βοήθησε.
Η αντιβιοτική θεραπεία απαιτεί ορισμένες καταστάσεις.
- Τα αντιβιοτικά συνταγογραφούνται για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Συνήθως είναι τουλάχιστον 2 εβδομάδες. Στο μέλλον, ο γιατρός θα αξιολογήσει την κατάσταση του προστάτη και θα ακυρώσει το φάρμακο ή θα συμβουλεύει να συνεχίσει τη θεραπεία.
- Η δοσολογία του φαρμάκου επιλέγεται επίσης ξεχωριστά.
- Πρέπει να ολοκληρωθεί ολόκληρη η πορεία της θεραπείας. Όταν διακόπτεται, το σώμα δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για τη μετάβαση από μια οξεία μολυσματική διαδικασία σε μια χρόνια.
- Από τη στιγμή που αρχίζετε να παίρνετε αντιβιοτικά, δεν θα χρειαστούν περισσότερες από τρεις ημέρες για να υποχωρήσει ο πόνος και η ταλαιπωρία. Εάν μετά από αυτό το διάστημα η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί, πρέπει να συμβουλευτείτε ξανά έναν γιατρό για να επανεξετάσετε τη θεραπεία και να επιλέξετε ένα άλλο αντιβιοτικό.
Η αντιβιοτική θεραπεία είναι μία από τις πιο σημαντικές προϋποθέσεις για πλήρη ανάρρωση από βακτηριακή προστατίτιδα. Ένας άρρωστος πρέπει να καταλάβει ότι η ζωή του χωρίς προβλήματα στο μέλλον εξαρτάται από την τήρηση ολόκληρου του θεραπευτικού σχήματος.
Τα αντιβιοτικά για προστατίτιδα επιλέγονται από τις ακόλουθες ομάδες φαρμάκων:
- Πενικιλίνες. Αυτή η ομάδα έχει μια μεγάλη ποικιλία επιδράσεων στα βακτήρια και επομένως συνήθως συνταγογραφείται λίγο πριν από τη λήψη των δεδομένων από το εργαστήριο. Ένα άλλο πλεονέκτημα αυτών των φαρμάκων είναι η τιμή του προϋπολογισμού τους και επομένως κάθε ασθενής μπορεί να θεραπευτεί.
- Macrolidesδιεισδύουν τέλεια στους ιστούς του προστάτη και, μετά την πρώτη χρήση τους, αρχίζουν να καταπολεμούν τη μόλυνση. Αυτή η ομάδα φαρμάκων είναι πρακτικά μη τοξική και δεν επηρεάζει την κατάσταση της εντερικής μικροχλωρίδας.
- Κεφαλοσπαρίνες. Χρησιμοποιούνται κυρίως σε νοσοκομεία επειδή χορηγούνται ενδομυϊκά ή ενδοφλεβίως.
- τετρακυκλίνες.Αποτελεσματικό για προστατίτιδα που προκαλείται από χλαμύδια. Αλλά αυτά τα φάρμακα είναι πολύ τοξικά και έχουν τοξική επίδραση στο σπέρμα. Επομένως, δεν έχουν συνταγογραφηθεί πριν από τη σύλληψη του σχεδιασμού.
- φθοροκινολόνες.Χρησιμοποιείται όταν φάρμακα από άλλες ομάδες δεν έχουν καμία επίδραση.
Την πρώτη φορά που χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά, πρέπει να καταγράφονται όλες οι αλλαγές στην υγεία. Συχνά, αυτά τα φάρμακα προκαλούν σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις, ειδικά σε άτομα με ιστορικό αλλεργιών.
Η απαλλαγή από την προστατίτιδα στο σπίτι δεν είναι πάντα δυνατή, διότι πριν συνταγογραφήσει ένα αντιβιοτικό, ο γιατρός πρέπει να ελέγξει την αντίδραση στα βακτήρια που βρέθηκαν.
Λόγω του μεγάλου αριθμού παρενεργειών, η θεραπεία πρέπει να πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη ειδικού. Εάν έχετε δυσάρεστα συμπτώματα, θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με το γιατρό σας και να αλλάξετε το φάρμακο.
Τα αντιβιοτικά για τη θεραπεία της προστατίτιδας, που διατίθενται σε μορφή χαπιού, μπορούν να περιέχουν διάφορα δραστικά συστατικά. Επομένως, ο κατάλογος αυτών των φαρμάκων είναι αρκετά ευρύς και μόνο ένας γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει το σωστό.
Φθοροκινολόνες
Σύμφωνα με τους ουρολόγους, τα πιο αποτελεσματικά αντιβιοτικά για την προστατίτιδα ανήκουν στην ομάδα των φθοροκινολονών. Τα οφέλη των φθοροκινολονών στη θεραπεία της φλεγμονής του προστάτη είναι:
- μεγάλος όγκος διανομής;
- Δημιουργία υψηλών συγκεντρώσεων της ουσίας στον προστάτη.
- εισβάλλετε σε κελιά.
- έχουν μεταβιοτικό αποτέλεσμα - μετά τη διακοπή του φαρμάκου, μια συγκέντρωση που αναστέλλει την ανάπτυξη βακτηρίων παραμένει στα κύτταρα για αρκετές ημέρες.
- λαμβάνονται συχνότερα μία φορά την ημέρα.
Υπάρχουν πολλές γενιές αυτού του τύπου αντιβακτηριακού φαρμάκου. Η δεύτερη, τρίτη και τέταρτη γενιά χρησιμοποιούνται πιο συχνά στην ουρολογική πρακτική.
Τα αντιβιοτικά για προστατίτιδα από την ομάδα των φθοροκινολονών της τρίτης και τέταρτης γενιάς επιτρέπουν τη θεραπεία φλεγμονωδών διεργασιών που προκαλούνται από μικτή μικροχλωρίδα - προληπτικά αναερόβια, θετικά κατά gram, αρνητικά κατά gram βακτήρια (Escherichia coli, σταφυλόκοκκοι, εντερόκοκκοι), άτυπα ενδοκυτταρικά βακτήρια, μυκόπλασμα.
Τα δραστικά συστατικά των παρασκευασμάτων φθοροκινολόνης για προστατίτιδα περιλαμβάνουν: λεβοφλοξασίνη, σιπροφλοξασίνη, μοξιφλοξασίνη.
Τα αντιβιοτικά για οξεία προστατίτιδα στους άνδρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν όχι για ένα μήνα, αλλά για δύο εβδομάδες εάν η ασθένεια προκαλείται από ευκαιριακή χλωρίδα.
Τα ναρκωτικά αυτής της ομάδας είναι συνήθως καλά ανεκτά από τους ασθενείς. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ναυτία και διάρροια. Η φωτοτοξικότητα σπάνια καταγράφεται.
Εάν έχει ξεκινήσει χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί μια διαφορετική στρατηγική θεραπείας.
Τα συμπτώματα δεν είναι τόσο έντονα όσο σε μια οξεία διαδικασία. Ο ασθενής παραπονιέται για σπάνιο πόνο, προβλήματα ούρησης και σεξουαλικά προβλήματα.
Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα είναι επικίνδυνη: για τους περισσότερους άνδρες εξαφανίζεται σχεδόν ανεπαίσθητα, συνοδεύεται από περιστασιακό πόνο, αλλά οδηγεί σε στειρότητα, στυτικά προβλήματα, αφαίρεση του προστάτη και αδένωμα του προστάτη.
Όλα αυτά ξαφνικά βγαίνουν καθώς προφανή σημάδια αυτών των προβλημάτων αρχίζουν να ενοχλούν έναν άνδρα.
Ένας άντρας καταπιεσμένος από δυσάρεστες αισθήσεις και επεισοδιακούς πόνους, οι οποίοι γίνονται πιο συνηθισμένοι με την πάροδο του χρόνου, στρέφεται σε έναν ουρολόγο.
Όπως και με την οξεία προστατίτιδα, ο γιατρός πραγματοποιεί τις απαραίτητες εξετάσεις (εξετάσεις αίματος, εξετάσεις ούρων, ψηλάφηση και βακτηριακή καλλιέργεια), μετά τις οποίες αναπτύσσει θεραπευτικό σχήμα.
Η θεραπεία διαρκεί κατά μέσο όρο 4-8 εβδομάδες. Αυτό είναι ένα σοβαρό βάρος για το σώμα, καθώς εκτός από τη στοχευμένη μικροχλωρίδα, οι φίλοι μας υποφέρουν επίσης. Ως εκ τούτου, η λήψη αντιβιοτικών σχετίζεται κυρίως με τη λήψη φαρμάκων που αναγεννούν τη γαστρεντερική μικροχλωρίδα.
Εκτός από τα αντιβιοτικά, στον ασθενή συνταγογραφείται φυσιοθεραπεία και φάρμακα που ανακουφίζουν το οίδημα και χαλαρώνουν τους λείους μυς του προστάτη. Δεν πρέπει να κάνετε χωρίς λαϊκές θεραπείες που επιταχύνουν το θεραπευτικό αποτέλεσμα στη σύνθετη θεραπεία.
Τετρακυκλίνη
Διατίθενται επίσης σε δύο μορφές χορήγησης και είναι πολύ αποτελεσματικά κατά των χλαμυδίων και του μυκοπλάσματος. Επομένως, η αποτελεσματικότητά τους είναι υψηλότερη σε χρόνια προστατίτιδα που σχετίζεται με σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες. Τα βέλτιστα φάρμακα είναι αυτά με τα καλύτερα φαρμακοκινητικά δεδομένα και ανεκτικότητα.
Ωστόσο, οι τετρακυκλίνες έχουν καταστρεπτική επίδραση στη θετική κατά gram χλωρίδα, συμπεριλαμβανομένης της ενεργού νοσοκομειακής λοίμωξης με ανθεκτικούς στη μεθικιλλίνη σταφυλόκοκκους. Τα φάρμακα καταστρέφουν τις ενδοκυτταρικές μορφές χλαμύδια, μυκόπλασμα, ουρεάπλασμα. Το πλεονέκτημα των τετρακυκλινών είναι η χαμηλότερη συχνότητα σχηματισμού εντερικής δυσβολίας, καθώς και η παρουσία αντιφλεγμονώδους δράσης. Όσον αφορά το έντερο, το Pseudomonas aeruginosa, είναι αναποτελεσματικά.
Για λοιμώξεις από χλαμύδια, μυκόπλασμα και ουρεάπλασμα, τα φάρμακα λαμβάνονται για 3 εβδομάδες, τα υπόλοιπα παθογόνα διαρκούν δύο εβδομάδες.
Οι πράκτορες αυτής της ομάδας δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται με την ταυτόχρονη χρήση γαλακτοκομικών προϊόντων.
Μακρολίδες στη θεραπεία της προστατίτιδας
Τα μακρολίδια (συμπεριλαμβανομένων των αζαλίδων) θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο υπό ορισμένες συνθήκες, καθώς λίγες επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητά τους στην προστατίτιδα και αυτή η ομάδα αντιβιοτικών έχει μικρή δραστηριότητα έναντι των αρνητικών κατά gram βακτηρίων.
Ωστόσο, δεν πρέπει να σταματήσετε εντελώς τη χρήση μακρολίδων, καθώς είναι πολύ δραστικά έναντι θετικών κατά gram βακτηρίων και χλαμυδίων.
Τα αντιβιοτικά μακρολίδης στη θεραπεία της φλεγμονής του προστάτη έχουν ανασταλτική δράση κατά των άτυπων ενδοκυτταρικών βακτηρίων, θετικών κατά gram μικροοργανισμών (cocci).
Το πλεονέκτημα των μακρολιδίων στη θεραπεία της φλεγμονής του προστάτη είναι η χαμηλή τοξικότητά τους σε σύγκριση με τις φθοροκινολόνες. Τα μακρολίδια παράγουν υψηλές συγκεντρώσεις του δραστικού συστατικού στον ιστό του αδένα, έχουν μετα-αντιβιοτικό, αντιφλεγμονώδες και ανοσορυθμιστικό αποτέλεσμα. Τα φάρμακα έχουν ευεργετική επίδραση στην φαγοκυττάρωση, αναστέλλουν το οξειδωτικό στρες στα κύτταρα. Τα μακρολίδια μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε εφήβους.
Εάν η προστατίτιδα προκαλείται από μια ευκαιριακή χλωρίδα, η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει δύο εβδομάδες. Τα φάρμακα μπορούν να ληφθούν σε συνδυασμό με φθοροκινολόνες.
Πολλοί ασθενείς ενδιαφέρονται για τα αντιβιοτικά που πρέπει να λαμβάνουν για προστατίτιδα στους άνδρες εάν έχουν ιστορικό αλλεργίας στην πενικιλίνη. Τα μέσα από την ομάδα μακρολιδίων δεν έχουν διασταυρούμενη αλλεργία με φάρμακα από την ομάδα πενικιλλίνης και κεφαλοσπορινών, έτσι ώστε να μπορούν να ληφθούν με ασφάλεια από τους πάσχοντες από αλλεργία.